ادامه مطلب
نویسندگان و کارگردانان و هنرپیشه ها و حتی روحانیون زیادی بواسطه داشتن اطلاعاتی ،مورد پذیرش جامعه قرار می گرفتندمسلم است که در مقام پیروی، مردم، دیگر فکر نمی کردند وبدانش و دانائی احتمالی مرشد خود تکیه می کردند و مشخصاست که این طرز فکر، جامعه ما را در حال حاضر در چه گرداب عظیمی گرفتار کرده است.برای عبور از فرهنگ کشاورزی و رسیدن به تمدن لازم است ما از کلیه دانستگی هاچه دانستن های خودمان و چه دانستن های افراد دیگر گذرکنیم و بجای همه دانسته ها به تفکر در باره هر موضوع لازم(نه مورد علاقه) به پردازیم و با تفکر به حال و آینده وارد شویم.تمام و یا بسیاری از دانسته های ما بدون تفکردر ذهن ما جا گرفته و ما دیگر در قید درست و نادرست این دانسته ها نیستیم ومتاسفانه همین دانسته ها را معیار شناخت و قضاوت خود قرار می دهیم و آینده خود را وقف این دانسته هامی کنیم و وقتی این قضاوت ها و دانستگی ها به نتیجه می رسندتازه ما متوجه وخامت اوضاع شده و بازهم نمی دانیم که این نتایج به سبب تصمیم های خود ماست که با توجه به آگاهی کم و ناچیز ما و با تکیه به دانسته های بی ارزش و نارسا اتخاذ شده است. گاهی ندانستن موضوعی بسیار مفیدتراز دانستن ناقص و معیوب آن است. و مسئله دیگر این که اگر ما بدانیم که در باره موضوعی اطلاعات نداریم شایددر صدد بر آئیم که اطلاعاتی کسب کنیم ولی وقتی اطلاعات ناقصی داریم و به نادانائی خود هم واقف نیستیم معلوم نیست که در صورت نیاز چه تصمیمی خواهیم گرفت بیائید هر چه زودتر مغز و ذهن خود را از دانستگی های متراکم و قدیمی وگاهی معیوب پاک کنیم.چشمانمان رابشوئیم و دنیای تازه و نوئی را از نو ببینیم
ادامه دارد
ادامه مطلب
بدون تردید همه افراد بشر مسائل زیادی را می دانند و حتی بعضی ها مسائل گوناگون بسیاری را می دانند و یامی توان به اشخاصی برخورد کرد که در چند رشته، در حد یک متخصص می دانند. دانستن های ناقص و متنوع مانع بزرگی در راه پیشرفت و متمدن شدن هستند. علاوه بر این که دانستگی مانع پیشرفت است اظهار فضل کردن افرادهم بنوبه خود بر بزرگی این مانع می افزاید . شخص مسائلی در مورد سیاست می داند و واقعا به درستی و نادرستی این مسائل واقف نیست. او فقط می داند که چنین مواردی وجود ،دارد. و یا در مورد چند داروی آنتی بیوتیک ویا داروهای کم اهمیت چیزکی می دانند .دیگه کسی جلودارشان نیست در همه جا داروها را تجویز می کنند و دم از اطلاع و آگاهی می زنند و در مورد مسائل سیاسی فاجعه از این هم عمیق تر است . در مجالس و محافل گوناگون در موردمسائل سیاسی اظهار نظر کرده و احتمالا با دست آویزقرار دادن یک نقطه ضعف حکومت که همه هم از آن اطلاع دارند. دادسخن داده و با ابراز مطالب درهم ومغشوش کلا زحمات میزبان و وقت سایرین را به فنا می دهند.حالا اگر کسی هم در مقام روشن کردن طرف باشد و یابخواهد کمی او را تصحیح کند دیگه واویلا.گاهی مشاهده می شود که افرادی بخاطر دانائی یک شخص متخصص پیرو سخت و محکم او می شوند.وحتی در سایرموارد که او متخصص نیست بازهم از او پیروی می کننددر زمان شاه مرحوم انواع ریش و موی خوانندگان برای جوانان الگو می شد و در بسیاری موارد تکیه کلام ها و تیک هاو رفتارهای خوانندگان وهنرپیشه ها و یا افراد سرشناس دیگر مورد توجه مردم قرار می گرفت و از آن ها تقلید می شد در باره مکاتب فکری و اندیشه، اوضاع وخیم تر بود وشخصی مانند علی شریعتی در تمام جنبه ها مورد نظر بود...
ادامه دارد