ادامه مطلب
. میزبان باید حتما از ما با غذاهای گوناگون و سنگین، پذیرائی کند. و اگر میزبان با یک نوع غذای ساده ،از ما پذیرائی کند. آنرا حتی توهین بخود ،حساب می کنیم و در بیشتر موارد رفت و آمد خود را با آن خانواده، قطع می کنیم ما در چنین میهمانی هائی، اصلا متوجه صفا و صمیمیت میزبان، نمی شویم و او خود نیز از این بابت، بشدت احساس حقارت، می کند.تمام این اتفاق، ناشایست است.و ما باید هر چه زودتر، این عادت را ترک، کنیم در مقام میزبان، می توانیم با توجه به شرایط اقتصادی میهمان، از او پذیرائی کنیم. و در همین حد هم، نسبت به پذیرائی اواز خودمان ، با گذشت باشیم. رفت وآمدها بمنظورایجاد مودت و دوستی و نگهداری رشته فامیلی، است اگر ما این رفت وآمد را تبدیل به نمایش توانائی های مادی خود بکنیم و میهمانان خود را با محوریتِ شکم پذیرائی و احترام کنیم. پس باید این عادت را، ترک کرده ودر نحوه تفکر خود، تجدید نظر کنیم.ممکن است طی یک سال، چهار یا پنج شب برای ما مهمان بیاید و شب را بماند. برای این استثنا، توجه کنید که چقدر فضای خانه را، اختصاص داده ایم. همیشه نگران میهمانان شب خواب، هستیم .اگر تفاوت قیمت یک خانه متناسب با تعداد نفرات خانواده و آن منزلی را که اکنون داریم .حساب کنیم. می توانیم از محل سود بانکی این مبلغ، میهمانان خود رادر بهترین هتلها، بخوابانیم.این نگرانی در مورد آینده، دقیقا ریشه در فرهنگ کشاورزی، دارد. و البته با نحوه تفکر ما که...
ادامه دارد
ادامه مطلب
بعضی از عادات را هم، خودمان مصرانه و با تمرین بدست میاوریم. ودر تکرار آن عادات، دقت و مراقبت می نمائیم. لازم است ما عاداتی که ناخودآگاه به آن هامبتلا هستیم را ،بشناسیم .در مرحله بعد به عادات خانوادگی خود برسیم و بعد به عادات اجتماعی و در آخر هم بهعادات اختیاری خودمان .حالا لازم است که ما آن مقداراز عادات را که دارای ریشه های فرهنگی بخصوص فرهنگ کشاورزی هستند. در خود شناسائی و نسبت به ترک آن هااقدام کنیم.من به چند عادت اجتماعی ناشی از فرهنگ کشاورزی اشاره ،می کنم.اگر ما می خواهیم از فرهنگ کشاورزی عبور کرده و به تمدن برسیم ناگزیر از ترک این عادات هستیم.عادت به کادو دادن های سنگین در موارد متعدد و این که اگر بهر دلیل نتوانستیم کادوی مورد نظرِ خودمان را بدهیم احساس حقارت کرده و حتی آن را در مقابل کادو گیرنده بزبان هم، می اوریم.هم چنین اگر کسی کادوی ارزان قیمتی به ما داد. صرفنظر از هنر و زیبائی آن کادو، اورا با چشم دیگری، نگاه می کنیم و بلافاصله کادوی او را با کادوی خودمان، مقایسه می کنیم و گله مند، می شویم. و تصور ما اینست که اگر طرف به ما احترام می گذارد. نشانه این احترام دادن کادوی گران قیمت، به ماست. این عادت چه بسیار روابط را، قطع کرده و به دوستی ها ،خاتمه داده است عادت بعدی هم چیزی شبیه موردِ فوق است. ما عادت کرده ایم که اگر به میهمانی، می رویم. میزبان باید حتما از ما با غذاهای گوناگون و سنگین، پذیرائی کند. و اگر...
ادامه دارد