ادامه مطلب
اگر توانستیم از فرهنگ کشاورزی عبور کنیم .به سرزمین
برنامه و طرح و تفکر و عمل و نظارت و مسئولیت
می رسیم و دیگر، ظالمان قدرت سروری بر ما را، نخواهند
داشت . در فرهنگ کشاورزی مردم عادت دارند با وارد
کردن پارامترِ خدا در محاسبات از بررسی قسمت های
مشکل و نیازمند به تفکر و اندیشه، شانه خالی کنند و سخت ترین
مسائل و حیاتی ترین آن را، بعهده خدا و مشیت او واگذار کنند
البته اگر نظام صلاح بداند. تقصیر تمام نارسائی ها را، بگردن
خدا می اندازد. و یک بهانه زمینی هم، برای او جور می کند
و از طرف او می گوید مثلا بخاطر شل بودن حجاب خانم ها
باران نمی اید و یا بر عکس باران می بارد و سیل همه
جا را می برد . واقعا در شدت استفادهِ نظام از خدا، هیچ
چیز نمی توان ،گفت جز این که ما محکومین و ذلیل شدگان
فرهنگ کشاورزی، هستیم. و تقریبا نظام را هم مجبور کرده ایم
و هم کمک می کنیم، که این طور با یاری و نام خداوند تا
حد مرگ، از ما سواری بگیرد. برای رسیدن به تمدن و
احساس مسئولیت وپاسخ گوئی تمام مسئولین به مسئولیت
خودشان، ما باید قبل از فکر کردن به سرنگونی نظام
بفکر عبور از فرهنگ کشاورزی، باشیم. چون در این صورت
فضای تنفس هر بیدادگری و دیکتاتوری و حماقتی، کشته
شده و دیگر ظالمان، توان تنفس در این فضا را نخواهند
داشت. بیش از دویست سال است که دنیا از فرهنگ
کشاورزی، عبور کرده و ما بیش از دوبرابر این سال ها
از فرهنگِ متمدن عقبیم. و این دردناک، است و درست
بدلیل باورهای موجود در فرهنگ کشاورزی، قادر نیستیم
موضوع را دقیقا بررسی کرده و به عقب ماندگی خودمان
پی ببریم . باید قبول کنیم که مردم زنده در فرهنگ کشاورزی
مصرف کنندگانِ بدون اثر وحتی مضرِ، مواد غذائی هستند و
چون دارای اندیشه سازنده و متناسب با فرهنگ جهانی
نیستند. همچنان به زندگی انگل وار خود، ادامه داده و
آن چنان محیط و فضای جامعه را بگند کشیده اند که در حقیقت
شکل گیری یک تفکر سازنده و سالم تقریبا غیر ممکن شده
است
در این مقاله و مقالات گذشته سعی کردم تا پیشنهاداتی در
موردِ رها کردن فرهنگ کشاورزی و دستیابی به تمدن
متناسب با جامعه آینده ایران، ارائه دهم .روشن است
که مطالب من نمی توانند، بی عیب و نقص باشند.لطفا
اگر در کلیه مقالات من حتی یک کلمه در ست و بجا
مطرح شده شما آنرا به لطف خود قبول فرموده و شما
هم پیشنهادی در رابطه با عبور از فرهنگ پوسیده کشاورزی
ارائه نمائید .بهترین پاداشی که من انتظار آن را از طرف شما
دوست عزیز دارم. تفکر در باره موضوعات مطروحه
و ادامه دادن به موضوع با نوشتن با سلیقه خودتان است
بهتر است بجای انعکاس نارسائی های موجود در فرهنگ
کشاورزی و توقع فهم دردناک از بقیه به راه حل ها و پیشنهادات
سازننده بیندیشیم
اتمام مقالات رهیافت 98/10/1
ادامه مطلب
یکی از بالاترین و مهم ترین و لازم ترین نظارت ها، نظارت کردن توسط مجلس شورای اسلامی است. که نظارت بر تمام دستگاههای قابل ذکر نام، در کشور قانونا به عهده مجلس می باشد. و یکی از ارکان ارزشمند شرح وظایف مجلس، همین نظارت است.بزرگترین و ارزشمندترین نظارت ادواری، که مجلس هر ساله باید انجام دهد. تفریق بودجه است.قوانین و آئین نامه های مشخص و مصوب در مورد تفریق بودجه وجود دارد. و مجلس همه ساله بعد از بسته شدن حسابهای جاری سال قبل، موظف است. که تفریق بودجه را اجرا کند.تفریق بودجه در محلس، ابتدا توسط کمیسیونهای مربوطه بررسی شده. و نتایج حاصله در صحن علنی مجلس، مطرح شده. و مذاکراتی صورت می گیرد.تفریق بودجه ابزار کار آمدی هست. جهت ارزیابی اجرای قوانین مصوب و بررسی مدیریت کلان کشور .تفریق بودجه اتکای بدون مرزی به آمار دارد. و چنانچه به هر دلیل، آمارهای ارائه شده دارای نارسائی باشند. در روند تفریق بودجه، مشکل ایجاد خواهد شد. ولی ظاهرا متخصصین تفریق بودجه، مسائل را تا رسیدن به نتایج قطعی دنبال می کنند. و یا باید دنبال کنند.زیاد وارد ریز اقدامات تفریق بودجه نمی شوم. ولی با توجه به فرم بودجه نویسی و قوانین مربوطه، در صد بالائی از بودجه، در ردیفهای سری و فوق سری پیش بینی می شود. که در نتیجه اجرای برنامه تفریق بودجه در این مورد، توانائی لازم را نداشته و این هزینه ها دست نخورده، بحساب بودجه منظور شده و.... تمام ---.با توجه به این نقص آماری و مقرراتی در ایران، هرگز تفریق واقعی بودجه صورت نمی گیرد. و تازه آن مقدار از بودجه، که مورد تفریق واقع می شود. فاقد آمارها و الزامات واقعی بوده. و بررسی این هزینه ها مدیریت و یا عدم مدیریت مسئولین بالا را مشخص ....
ادامه دارد