ادامه مطلب
این سخن باید در حقیقت، اگر سلامت انقلاب و ترقی
کشور و مردم، مدنظر بود. به این صورت بیان میشد.
((مواظب باشید خودیها، در سایه قدرت، فاسد نشوند
و با خودیهای فاسد ،بشدت برخورد شود). این که
خودیها، محرم هستند. و غیر خودیها، نامحرم. که به این معناست
اولا، هنوز سیستم ارباب و رعیتی، پابرجاست. و مباشر
ارباب همیشه، راست می گوید. و رعیت همیشه، دروغ می گوید.
پس رعیت باید خفه خون، بگیره تا (ما) دروغ کمتری به
گوش نازنین مان، برسد.و دوم این که هیچ نیروی منتقد و
ایراد گیر و بطور کلی خارج از (ما) اصلا، وجود خارجی
ندارد .پس با توجه باین که مسائل خانه اربابی، توسط
خود ارباب رتق و فتق می شود. و باضافه اگر رعیتی
خطا، کرد. بدستور ارباب، او را بچوب می بندیم. و فلک
می کنیم. پس اوضاع، مرتب است. و نیازی هم، به نظارت
نداریم . اگر هم بر حسب اتفاق، دزدیِ یک شخص
وابسته به خانه اربابی، برای ارباب مشخص شد. این
خبر بین اهالی روستا پخش ،نمی شود. و اگر ارباب
صلاح دانست. خودش، شخص را تنبیه می کند. واگر تصادفا
مردم ده فهمیدند. و بزبان آوردند. سیاه نمائی و شایعه
تلقی ،خواهد شد. که حتما با آن برخورد، می شود.
این عصاره فرهنگ کشاورزی و حکومت بر خاسته
از این فرهنگ، است.ادامه دارد
ادامه مطلب
با شرح و توصیف موارد فوق، کاملا مشخص و ملموس
است که، اصولا اعمال نظارت و یا حتی آرزوی اجرای
نظارت، در فرهنگ کشاورزی، بخصوص با گرایش
مذهبی و بویژه با گرایش رادیکال مذهبی و بویژه تر
در یک حکومت با فرهنگ کشاورزی، و با عقاید
رادیکال و تمامیت خواه، غیر ممکن است. اگر کار
نصفه و نیمه ایی که شکلِ نظارتِ خیلی رقیق هم
دارد. بخواهد در چنین فرهنگی، اعمال شود. بسرعت
پایه های اصلی حکومت را، مضمحل میکند.
غم انگیز است .که در فرهنگ کشاورزی بدلیل
ناکارآمدی، نمایش کاری، شبیه نظارت هم، ممکن نیست.
در فرهنگی که قبول دارد. دزد نگرفته، پادشاه است.
(با هر دو تعبیر) تفکر در موردِ نظارت، بیشتر یک
مسخره بازی است. در فرهنگ کشاورزی و حکومت
متکی به این فرهنگ، تمام مهره ها به دور یک مرکز،
طوری چیده شده اند. که صدمه به یکی از مهره ها، به
منزله تخریب کل نظام، تلقی شده و در برابر انتقاد
به یک عیب کوچک، سیستمِ تمام مهره ها مثل لانه
زنبور، عکس العمل نشان میدهند. و اگر فشار زیاد
باشد(که معمولا نیست) مهره ها، بسرعت مجددا خود
را ساماندهی، میکنند. و اجازه دخالت به هیچ نیروی
خارجی را نمی دهند. آدم بزرگی در اوایل انقلاب
گفت مواظب باشید انقلاب، دست نامحرمان نیفتد.
این سخن باید در حقیقت، اگر سلامت انقلاب و ترقی
کشور و مردم، مدنظر بود. به این صورت بیان میشد.ادامه دارد
نظارت
نظارت، الزاما، از وسا ئل و ابزار وعللِ توسعه و پیشرفت
نیست.
نظارت مثلِ یک ظرفِ دانه انارِ آماده مصرف، است .که
برای تهیه آن مقدمات وکارهای زیادی، لازم است.
اعمال نظارت، بر یک سیستم ناقص و ناکارآمد و فاسد .
ممکن است باعثِ تلاشی و اضمحلالِ آن سازمان و سیستم
بشود.
نظارت مثل یک اسیدِ پاک کننده، است. و چنانچه ظرفِ
حساس به اسید و یا ظرف ناقصی که بعضی جاهایش به
اسید، حساس است را، داخل این اسید بگذاریم. بجای اینکه
ظرف و یا ابزار تمییز و سالم، تحویل بگیریم. یک ظرف
از شکل افتاده نابود، تحویل خواهیم گرفت.
اعمال نظارت و گرفتن نتیجه، از این نظارت، فقط در مورد
سیستم های پیش رفته و سازمان یافته و مدرن، قابل اجراست.
برای ایجاد یک سیستم که تحمل نظارت را، داشته باشد. در
ابتدا نیاز است. که شکل و ماموریت آن دستگاه، بر مبنای
هدف و موازین فنی وقانونی، تعریف شده باشد. تهیه شرح
وظائف اعضا و شکل سازمانی نیروی انسانی و پیش بینی
بودجه مورد نیاز، ضروری است.(حتی برای دستگاههای
کاملا خصوصی و غیر دولتی) نحوه ارزیابی امور و
تصحیح اشتباهات، در دو سه سال اول، ضرورت تام دارد.
و کنترلِ میزان دستیابی دستگاه، به ماموریت محوله، توسط
ادامه دارد
شب ودریاونم نم بارون قلیون وخوشی
مسافر شمال هستم هوای زیبای بارانی